22-03-2016, 08:11
Sinds het onstaan van betaaltelevisieaanbieders is er een kat en muis spel bezig tussen hen en hackers dan wel mensen die gratis naar het betaalcontent willen kijken. Van het manipuleren en clonen van smartcards, het openbaar maken van coderingsleutels en cardsharing tot het nieuwe fenomeen dat IPTV-sharing heet. Alle technieken hebben slechts één doel: het gratis of goedkoper kijken naar betaalzenders. Een levendige handel voor kijken zonder legaal abonnement is hierdoor ontstaan. Een handel die in veel gevallen door de georganiseerde criminaliteit is omarmd.
Het is niet gek dat tv-aanbieders er alles aan doen om de misgelopen inkomsten door illegaal kijken te verminderen. Er worden jaarlijks tientallen miljoenen euro’s aan inkomsten door verkoop van legale abonnenten misgelopen. Voor een legaal abonnement inclusief de belangrijkste premium-betaalkanalen betaalt men al snel vijftig euro per maand. Illegaal kan men voor dat geld een half jaar kijken met als bonus nog honderden extra betaalzenders van andere aanbieders binnen Europa. Het lijkt aanlokkelijk maar er zitten ook nadelen aan. Het is illegaal en wordt je gepakt dan is vooral de civielrechtelijke kant het meest pittig. Schade, misgelopen abonnementsgeld en de kosten van het onderzoek kunnen op de illegale kijker verhaald worden. En aanbieders doen dit ook echt. Een vordering van enkele duizenden tot zelfs tienduizenden euro’s is dan geen uitzondering.
Ook Nederlandse aanbieders hebben de handen ineen gelagen. De strijd tegen het illegaal kijken, wordt de komende tijd hierdoor harder en verfijnder. Zeker nu het illegaal kijken na het manipuleren van de codering een nieuwe technische weg is ingeslagen. Was cardsharing voorheen veel gebruikt, wint nu een nieuwe vorm van abonnementsharing aan terrein: IPTV-sharing. Voordeel van deze techniek is dat er makkelijker grensoverschrijdende zenders aangeboden kunnen worden. Was bij cardsharing nog fysieke ontvangst van de zenders via een uitzendnetwerk nodig, is dat bij IPTV-sharing anders. Het signaal van de zender komt namelijk via internet de huiskamer binnen. Er is dus geen ontvangst via schotel, kabel of DVB-T nodig om illegaal naar een zender te kunnen kijken.
Het mag duidelijk zijn dat IPTV-sharing een veel complexere technische vorm van illegaal kijken is. Om zenders op deze manier aan te bieden is een hele verfijnde en dure infrastructuur nodig. Kortom er moet veel geld geïnvesteerd worden voordat men deze vorm van sharing kan aanbieden. Het maakt direct duidelijk dat men hiermee in veel gevallen met geoliede criminele organisaties te maken heeft. De vraag is of het zinvol is om met deze lieden op welke manier dan ook in zee te gaan. Zo kan het gebruikte IP-adres van de gebruiker ook voor andere nevenactiviteiten gebruikt worden. Men heeft in de meeste gevallen namelijk met organisaties te maken waarbij hacken gelijk staat aan het dagelijks nuttigen van een ontbijt. En bedenk dat deze organisaties niet zijn opgericht om u als kijker goedkoop naar televisie te laten kijken. Het gaat hen maar om één ding. Keiharde winst.
Een jaarabonnement bij dit soort organisaties afnemen, betekent dan ook niet de zekerheid dat men daadwerkelijk twaalf maanden naar alle beloofde zender kan kijken. En laten we het over de soms zeer matige beeldkwaliteit maar niet hebben. Zeker bij sportzenders kan men bij belangrijke evenementen en wedstrijden moeilijk een connectie maken. En als deze er al is dan is het vaak in zeer matige beeldkwaliteit waarbij op een groot televisiescherm de pixels in beeld geteld kunnen worden. Verwacht bij IPTV-sharing dus geen hoogwaardige beeldkwaliteit. Hiervoor moet je toch echt een legaal abonnement bij de aanbieder afsluiten. Dat is ook in het belang van de continuïteit van het huidige zenderaanbod. Tv- en contentaanbieders kunnen blijven bestaan door verkoop van legale abonnementen. Bij elke vorm van illegaal kijken of abonnement ontvangt de tv- en contentaanbieder nul eurocent. En zonder content zijn er geen tv- en betaalaanbieders. Hiermee zou op langere termijn illegaal kijken weleens tot verschraling van het huidige tv- en contentaanbod kunnen leiden. Dan zit u ’s avonds op de bank naar de honderdste herhaling van een tv-serie te kijken terwijl de crimineel met uw geld in de warme zon op een wit strand zijn tiende cocktail van de dag zit te nuttigen.
Het is niet gek dat tv-aanbieders er alles aan doen om de misgelopen inkomsten door illegaal kijken te verminderen. Er worden jaarlijks tientallen miljoenen euro’s aan inkomsten door verkoop van legale abonnenten misgelopen. Voor een legaal abonnement inclusief de belangrijkste premium-betaalkanalen betaalt men al snel vijftig euro per maand. Illegaal kan men voor dat geld een half jaar kijken met als bonus nog honderden extra betaalzenders van andere aanbieders binnen Europa. Het lijkt aanlokkelijk maar er zitten ook nadelen aan. Het is illegaal en wordt je gepakt dan is vooral de civielrechtelijke kant het meest pittig. Schade, misgelopen abonnementsgeld en de kosten van het onderzoek kunnen op de illegale kijker verhaald worden. En aanbieders doen dit ook echt. Een vordering van enkele duizenden tot zelfs tienduizenden euro’s is dan geen uitzondering.
Ook Nederlandse aanbieders hebben de handen ineen gelagen. De strijd tegen het illegaal kijken, wordt de komende tijd hierdoor harder en verfijnder. Zeker nu het illegaal kijken na het manipuleren van de codering een nieuwe technische weg is ingeslagen. Was cardsharing voorheen veel gebruikt, wint nu een nieuwe vorm van abonnementsharing aan terrein: IPTV-sharing. Voordeel van deze techniek is dat er makkelijker grensoverschrijdende zenders aangeboden kunnen worden. Was bij cardsharing nog fysieke ontvangst van de zenders via een uitzendnetwerk nodig, is dat bij IPTV-sharing anders. Het signaal van de zender komt namelijk via internet de huiskamer binnen. Er is dus geen ontvangst via schotel, kabel of DVB-T nodig om illegaal naar een zender te kunnen kijken.
Het mag duidelijk zijn dat IPTV-sharing een veel complexere technische vorm van illegaal kijken is. Om zenders op deze manier aan te bieden is een hele verfijnde en dure infrastructuur nodig. Kortom er moet veel geld geïnvesteerd worden voordat men deze vorm van sharing kan aanbieden. Het maakt direct duidelijk dat men hiermee in veel gevallen met geoliede criminele organisaties te maken heeft. De vraag is of het zinvol is om met deze lieden op welke manier dan ook in zee te gaan. Zo kan het gebruikte IP-adres van de gebruiker ook voor andere nevenactiviteiten gebruikt worden. Men heeft in de meeste gevallen namelijk met organisaties te maken waarbij hacken gelijk staat aan het dagelijks nuttigen van een ontbijt. En bedenk dat deze organisaties niet zijn opgericht om u als kijker goedkoop naar televisie te laten kijken. Het gaat hen maar om één ding. Keiharde winst.
Een jaarabonnement bij dit soort organisaties afnemen, betekent dan ook niet de zekerheid dat men daadwerkelijk twaalf maanden naar alle beloofde zender kan kijken. En laten we het over de soms zeer matige beeldkwaliteit maar niet hebben. Zeker bij sportzenders kan men bij belangrijke evenementen en wedstrijden moeilijk een connectie maken. En als deze er al is dan is het vaak in zeer matige beeldkwaliteit waarbij op een groot televisiescherm de pixels in beeld geteld kunnen worden. Verwacht bij IPTV-sharing dus geen hoogwaardige beeldkwaliteit. Hiervoor moet je toch echt een legaal abonnement bij de aanbieder afsluiten. Dat is ook in het belang van de continuïteit van het huidige zenderaanbod. Tv- en contentaanbieders kunnen blijven bestaan door verkoop van legale abonnementen. Bij elke vorm van illegaal kijken of abonnement ontvangt de tv- en contentaanbieder nul eurocent. En zonder content zijn er geen tv- en betaalaanbieders. Hiermee zou op langere termijn illegaal kijken weleens tot verschraling van het huidige tv- en contentaanbod kunnen leiden. Dan zit u ’s avonds op de bank naar de honderdste herhaling van een tv-serie te kijken terwijl de crimineel met uw geld in de warme zon op een wit strand zijn tiende cocktail van de dag zit te nuttigen.