27-10-2016, 12:00
De beoogde overname van Time Warner door AT&T roept twee hoofdvragen op. Wordt de deal goedgekeurd? En: waarom willen de partijen dit? De kans op goedkeuring lijkt groot maar de kans op succes niet. Er zijn teveel vragen over de motivatie van de fusie en de manier waarop AT&T met Time Warner meer zou kunnen doen dan de bedrijven nu al afzonderlijk doen.
Advertising
AT&T is in de VS een lokale aanbieder van vastelijnsdiensten en een nationale aanbieder van mobiele diensten. Het gaat de onderneming vooral om de laatste en om nieuwe vormen van advertising. Daarin spiegelt het zich aan concurrent Verizon, dat met zijn mobiele videodienst go90 dezelfde doelstelling heeft. Het wordt daarbij geholpen door technologie van AOL en (als de overname slaagt) Yahoo. Een doorslaand succes is het vooralsnog niet. Op de vaste markt is Comcast de belangrijkste concurrent en daaraan spiegelt AT&T zich ook: zoals Comcast NBC Universal heeft ingelijfd, zo mikt AT&T nu op Time Warner. En dat is een fusie die niet mislukt is (zoals AOL/Time Warner indertijd) maar ook niet tot een groeiversnelling heeft geleid.
De aandacht voor advertising is opvallend. Het is een markt waar telecombedrijven zich nauwelijks manifesteren. Als het AT&T lukt, dan gaan ze de directe concurrentie aan met Verizon, maar vooral ook met Facebook en Google. Ook hier kun je vraagtekens bij zetten. AT&T heeft de mond vol van innovatie, maar innovatie in de telecom is beperkt tot slim verpakken en tariferen van diensten. Innovatie vindt evenmin plaats bij Time Warner. Voor de echte innovatie moet je bijvoorbeeld in Silicon Valley zijn.
Goedkeuring
De combinatie Comcast/NBCU suggereert dat de huidige deal ook wel goedgekeurd zal worden. De partijen zijn vooral complementair dus groeit hun aandeel op deelmarkten niet. Machtsconcentratie kan alleen aangevoerd worden indien markten anders gedefinieerd worden dan nu het geval is.
Aan de overname van NBCU waren wel voorwaarden verbonden, maar AT&T wijst erop dat die te maken hadden met net neutraliteit en OTT. NN is inmiddels bij wet geregeld in de VS en de vraag is of de OTT-markt (Netflix, Amazon, YouTube) nog bescherming nodig heeft. Time Warner heeft overigens een 10%-belang in Hulu, terwijl AT&T volgende maand met de eigen OTT-dienst DirecTV Now komt.
Verder is nu de break-up fee bekend: houdt de overheid de deal tegen, dan ontvangt Time Warner 500 miljoen dollar en als Time Warner een concurrerend bod accepteert, dan ontvangt AT&T 1,7 miljard dollar.
Verticale integratie
De overname is een vorm van verticale integratie. Dit is het aspect dat de meeste vragen oproept en ze beantwoorden is een hachelijke zaak. Alleen al daarom is het uitgeven van 85 miljard dollar aan een overname zeer riskant te noemen. Zuiver financieel gesproken is de vraag of AT&T een goede return haalt op zijn investering. Een vereiste hiervoor is dat Time Warner beter gaat draaien dan het nu (al) doet.
Is een overname nodig? Content kan immers ook in licentie genomen worden.
Kan AT&T zijn marktaandeel (in mobiel) verhogen op basis van de content van Time Warner om de kosten terug te verdienen?
Gaat AT&T zijn eigen distributiekanalen (televisie over koper en glasvezel, satellietaanbieder DirecTV, mobiele video) bevoordelen met de content van Time Warner? Komt er unieke content? Krijgen de klanten een prijsvoordeel?
Gaat Time Warner zijn prijzen verhogen voor het doorgeven van zijn TV-kanalen door derden? Of zelfs exclusief via AT&T aanbieden?
Telecombedrijven houden van verticale integratie. Dat begint al bij de combinatie van netwerk en diensten. Er zijn maar weinig uitzonderingen waar structurele scheiding heeft plaatsgevonden. Australië, Nieuw-Zeeland en Singapore hebben hun telecombedrijf gesplitst en misschien volgt het VK. Wholesale (only) challengers zijn te vinden in het VK (CityFibre), Hong Kong (HKBN) en Nederland (CIF en partners) maar opereren op kleine schaal. De drang om ook content (productie, distributie, aggregatie) zelf te doen is dus begrijpelijk.
Verticale integratie heeft echter een groot nadeel. Het gaat om twee activiteiten die zeer verschillend van aard zijn en dus andere competenties vergen. Ook het risicoprofiel en de kapitaalintensiteit verschillen. Er is daarom veel te zeggen voor scheiding van netwerk en diensten en van diensten en content. Een recent voorbeeld in een ander segment is de afsplitsing van PayPal (betalingsverkeer) van eBay (e-commerce). Los van eBay kan PayPal zijn onafhankelijkheid laten zien en zijn vleugels uitslaan door nieuwe klanten te werven. Ook kunnen investeerders betere keuzes maken als entiteiten een duidelijk focus hebben.
Navolging
De vraag is voorts of de fusie navolging zal vinden. Gaan andere telecombedrijven nu op zoek naar contentpartijen, zoals de overige 'majors' (Walt Disney, 21st Century Fox), broadcasters (Discovery, Viacom, CBS etc), of productiehuizen (zoals EndemolShine)? Als AT&T succesvol is, dan ligt dat voor de hand. Andere partijen kunnen dan niet achterblijven. Zoals mobile-only telecombedrijven de vaste markt betreden en andersom, want bundeling is nu eenmaal de richting die de sector heeft gekozen. Of dat verstandig zakendoen is danwel kuddegedrag doet niet ter zake.
Voorlopig echter zal AT&T/Time Warner (omzet 2015 resp 147 en 28 mrd dollar) wel een op zichzelf staand geval blijven. Investeren in content doen alle grote telecombedrijven momenteel wel in enige mate, maar een riskante fusie is waarschijnlijk een brug te ver.
Advertising
AT&T is in de VS een lokale aanbieder van vastelijnsdiensten en een nationale aanbieder van mobiele diensten. Het gaat de onderneming vooral om de laatste en om nieuwe vormen van advertising. Daarin spiegelt het zich aan concurrent Verizon, dat met zijn mobiele videodienst go90 dezelfde doelstelling heeft. Het wordt daarbij geholpen door technologie van AOL en (als de overname slaagt) Yahoo. Een doorslaand succes is het vooralsnog niet. Op de vaste markt is Comcast de belangrijkste concurrent en daaraan spiegelt AT&T zich ook: zoals Comcast NBC Universal heeft ingelijfd, zo mikt AT&T nu op Time Warner. En dat is een fusie die niet mislukt is (zoals AOL/Time Warner indertijd) maar ook niet tot een groeiversnelling heeft geleid.
De aandacht voor advertising is opvallend. Het is een markt waar telecombedrijven zich nauwelijks manifesteren. Als het AT&T lukt, dan gaan ze de directe concurrentie aan met Verizon, maar vooral ook met Facebook en Google. Ook hier kun je vraagtekens bij zetten. AT&T heeft de mond vol van innovatie, maar innovatie in de telecom is beperkt tot slim verpakken en tariferen van diensten. Innovatie vindt evenmin plaats bij Time Warner. Voor de echte innovatie moet je bijvoorbeeld in Silicon Valley zijn.
Goedkeuring
De combinatie Comcast/NBCU suggereert dat de huidige deal ook wel goedgekeurd zal worden. De partijen zijn vooral complementair dus groeit hun aandeel op deelmarkten niet. Machtsconcentratie kan alleen aangevoerd worden indien markten anders gedefinieerd worden dan nu het geval is.
Aan de overname van NBCU waren wel voorwaarden verbonden, maar AT&T wijst erop dat die te maken hadden met net neutraliteit en OTT. NN is inmiddels bij wet geregeld in de VS en de vraag is of de OTT-markt (Netflix, Amazon, YouTube) nog bescherming nodig heeft. Time Warner heeft overigens een 10%-belang in Hulu, terwijl AT&T volgende maand met de eigen OTT-dienst DirecTV Now komt.
Verder is nu de break-up fee bekend: houdt de overheid de deal tegen, dan ontvangt Time Warner 500 miljoen dollar en als Time Warner een concurrerend bod accepteert, dan ontvangt AT&T 1,7 miljard dollar.
Verticale integratie
De overname is een vorm van verticale integratie. Dit is het aspect dat de meeste vragen oproept en ze beantwoorden is een hachelijke zaak. Alleen al daarom is het uitgeven van 85 miljard dollar aan een overname zeer riskant te noemen. Zuiver financieel gesproken is de vraag of AT&T een goede return haalt op zijn investering. Een vereiste hiervoor is dat Time Warner beter gaat draaien dan het nu (al) doet.
Is een overname nodig? Content kan immers ook in licentie genomen worden.
Kan AT&T zijn marktaandeel (in mobiel) verhogen op basis van de content van Time Warner om de kosten terug te verdienen?
Gaat AT&T zijn eigen distributiekanalen (televisie over koper en glasvezel, satellietaanbieder DirecTV, mobiele video) bevoordelen met de content van Time Warner? Komt er unieke content? Krijgen de klanten een prijsvoordeel?
Gaat Time Warner zijn prijzen verhogen voor het doorgeven van zijn TV-kanalen door derden? Of zelfs exclusief via AT&T aanbieden?
Telecombedrijven houden van verticale integratie. Dat begint al bij de combinatie van netwerk en diensten. Er zijn maar weinig uitzonderingen waar structurele scheiding heeft plaatsgevonden. Australië, Nieuw-Zeeland en Singapore hebben hun telecombedrijf gesplitst en misschien volgt het VK. Wholesale (only) challengers zijn te vinden in het VK (CityFibre), Hong Kong (HKBN) en Nederland (CIF en partners) maar opereren op kleine schaal. De drang om ook content (productie, distributie, aggregatie) zelf te doen is dus begrijpelijk.
Verticale integratie heeft echter een groot nadeel. Het gaat om twee activiteiten die zeer verschillend van aard zijn en dus andere competenties vergen. Ook het risicoprofiel en de kapitaalintensiteit verschillen. Er is daarom veel te zeggen voor scheiding van netwerk en diensten en van diensten en content. Een recent voorbeeld in een ander segment is de afsplitsing van PayPal (betalingsverkeer) van eBay (e-commerce). Los van eBay kan PayPal zijn onafhankelijkheid laten zien en zijn vleugels uitslaan door nieuwe klanten te werven. Ook kunnen investeerders betere keuzes maken als entiteiten een duidelijk focus hebben.
Navolging
De vraag is voorts of de fusie navolging zal vinden. Gaan andere telecombedrijven nu op zoek naar contentpartijen, zoals de overige 'majors' (Walt Disney, 21st Century Fox), broadcasters (Discovery, Viacom, CBS etc), of productiehuizen (zoals EndemolShine)? Als AT&T succesvol is, dan ligt dat voor de hand. Andere partijen kunnen dan niet achterblijven. Zoals mobile-only telecombedrijven de vaste markt betreden en andersom, want bundeling is nu eenmaal de richting die de sector heeft gekozen. Of dat verstandig zakendoen is danwel kuddegedrag doet niet ter zake.
Voorlopig echter zal AT&T/Time Warner (omzet 2015 resp 147 en 28 mrd dollar) wel een op zichzelf staand geval blijven. Investeren in content doen alle grote telecombedrijven momenteel wel in enige mate, maar een riskante fusie is waarschijnlijk een brug te ver.