02-10-2019, 15:13
Ze werden al vaak gevraagd en zegden eindelijk toe: Hooverphonic vertegenwoordigt volgend jaar ons land op het Songfestival in Rotterdam. “Winnen is geen doel op zich.”
De vraag kwam al voor de vierde keer: of Hooverphonic écht geen zin had om ons land te vertegenwoordigen op het Eurosongfestival. De voorbije jaren kreeg de VRT een ‘njet’ op het rekest, maar dit keer was het anders. “Omdat we nu hét geschikte nummer hebben”, zegt Alex Callier. Een dat hij overigens zelf schreef, met een voorlopig niet nader genoemde cowriter.
Hoe ‘hét geschikte nummer’ klinkt, daarvoor moet u nog even geduld uitoefenen: dat zal pas volgend jaar worden voorgesteld. Zelfs of het iets uptempo wordt, dan wel een ballade, is nog geheim. Voorlopig moeten we het doen met vaagheden als “het is de perfecte crossover”. Lees: een natuurlijke mix van meer alternatieve muziek met brede pop. “Dat zit sowieso al in de kern van Hooverphonic. Dat is de reden dat we op nagenoeg elke radiozender worden gedraaid. Al onderschatten we ook het belang van de act niet”, aldus Callier.
Het is meteen ook de eerste keer dat Alex Callier, en bij uitbreiding Hooverphonic, deelneemt aan een wedstrijd. “En we gaan meteen voor een klepper met 200 miljoen kijkers. Als je de lat ergens legt, kan je die maar beter hoog leggen. Al proberen we het voor onszelf nuchter te bekijken: we brengen gewoon een nieuwe single uit en stellen die voor tijdens een tv-optreden. (lacht) Winnen is dan ook geen doel op zich, we concentreren ons liever op de essentie: de best mogelijke performance met het best mogelijke lied.”
En als het echt tegenvalt? “Kijk naar Clouseau (de band werd in ’91 in Rome met ‘Geef het op’ zestiende met amper 23 punten, nvdr.). Die mannen kunnen ook nog altijd lachen, hè.”
Nederland
Toch zijn er, behalve het feit dat alle bandleden fan zijn van de liedjeswedstrijd, nóg raakvlakken met het Songfestival. Callier schreef mee aan A matter of time, de inzending waarmee Sennek in 2018 niet wist door te stoten naar de finale, en zangeres Luka Cruysberghs nam ooit deel aan Junior Eurosong. Niet zo lang geleden zelfs, maar begin 2013, toen ze amper twaalf was. Dat deed ze met Happiness van Hooverphonic. De cirkel is rond.
De VRT heeft met de keuze voor Hooverphonic, dat sowieso al populair is in beide landshelften, ook goed gekeken naar Nederland. Hoewel onze noorderburen dit jaar de hoofdvogel afschoten met de relatief onbekende Duncan Laurence, bouwden ze al enkele jaren aan een ijzersterke reputatie met ervaren toppers als Anouk en The Common Linnets, met daarin onder anderen Ilse DeLange. En ook Callier ziet een trend: “Nadat het Songfestival enkele jaren een circus was, is er de jongste tijd weer opvallend veel aandacht voor oprecht mooie liedjes.”
Hooverphonic gaat binnenkort ook toeren door Centraal- en Oost-Europa. Daar kunnen ze alvast stemmen ronselen.
De vraag kwam al voor de vierde keer: of Hooverphonic écht geen zin had om ons land te vertegenwoordigen op het Eurosongfestival. De voorbije jaren kreeg de VRT een ‘njet’ op het rekest, maar dit keer was het anders. “Omdat we nu hét geschikte nummer hebben”, zegt Alex Callier. Een dat hij overigens zelf schreef, met een voorlopig niet nader genoemde cowriter.
Hoe ‘hét geschikte nummer’ klinkt, daarvoor moet u nog even geduld uitoefenen: dat zal pas volgend jaar worden voorgesteld. Zelfs of het iets uptempo wordt, dan wel een ballade, is nog geheim. Voorlopig moeten we het doen met vaagheden als “het is de perfecte crossover”. Lees: een natuurlijke mix van meer alternatieve muziek met brede pop. “Dat zit sowieso al in de kern van Hooverphonic. Dat is de reden dat we op nagenoeg elke radiozender worden gedraaid. Al onderschatten we ook het belang van de act niet”, aldus Callier.
Het is meteen ook de eerste keer dat Alex Callier, en bij uitbreiding Hooverphonic, deelneemt aan een wedstrijd. “En we gaan meteen voor een klepper met 200 miljoen kijkers. Als je de lat ergens legt, kan je die maar beter hoog leggen. Al proberen we het voor onszelf nuchter te bekijken: we brengen gewoon een nieuwe single uit en stellen die voor tijdens een tv-optreden. (lacht) Winnen is dan ook geen doel op zich, we concentreren ons liever op de essentie: de best mogelijke performance met het best mogelijke lied.”
En als het echt tegenvalt? “Kijk naar Clouseau (de band werd in ’91 in Rome met ‘Geef het op’ zestiende met amper 23 punten, nvdr.). Die mannen kunnen ook nog altijd lachen, hè.”
Nederland
Toch zijn er, behalve het feit dat alle bandleden fan zijn van de liedjeswedstrijd, nóg raakvlakken met het Songfestival. Callier schreef mee aan A matter of time, de inzending waarmee Sennek in 2018 niet wist door te stoten naar de finale, en zangeres Luka Cruysberghs nam ooit deel aan Junior Eurosong. Niet zo lang geleden zelfs, maar begin 2013, toen ze amper twaalf was. Dat deed ze met Happiness van Hooverphonic. De cirkel is rond.
De VRT heeft met de keuze voor Hooverphonic, dat sowieso al populair is in beide landshelften, ook goed gekeken naar Nederland. Hoewel onze noorderburen dit jaar de hoofdvogel afschoten met de relatief onbekende Duncan Laurence, bouwden ze al enkele jaren aan een ijzersterke reputatie met ervaren toppers als Anouk en The Common Linnets, met daarin onder anderen Ilse DeLange. En ook Callier ziet een trend: “Nadat het Songfestival enkele jaren een circus was, is er de jongste tijd weer opvallend veel aandacht voor oprecht mooie liedjes.”
Hooverphonic gaat binnenkort ook toeren door Centraal- en Oost-Europa. Daar kunnen ze alvast stemmen ronselen.